Je hebt ze vast wel gezien, toch? Die gelikte advertenties met een of andere gast in een gehuurde Lamborghini die je vertelt dat hij vorige maand een miljoen dollar heeft verdiend met "één simpele truc"... dropshipping. Hij belooft je een leven van vrijheid, werkend vanaf een laptop op een strand.
Het klinkt geweldig. Te geweldig, misschien? Ik werd nieuwsgierig en ben zelf in het konijnenhol gedoken. Hier is de bikkelharde, eerlijke waarheid die ik wou dat iemand me vanaf het begin had verteld.
Ten eerste, wat is het, zonder het verkooppraatje?
Stel je voor dat je een webwinkel wilt openen en, laten we zeggen, eigenzinnige koffiemokken met een kattenthema wilt verkopen. De ouderwetse manier: je koopt 500 mokken, je garage staat er vol mee, je moet elke bestelling inpakken en naar het postkantoor rijden. Het is veel risico en werk.
Dropshipping gooit dat script om. Jij bouwt de webwinkel, jij promoot de mokken. Maar als iemand op "kopen" klikt, doe jij fysiek niets. In plaats daarvan neem je het geld van de klant aan, en plaats je precies dezelfde bestelling bij jouw leverancier (vaak op een site als AliExpress). Die leverancier verzendt de mok vervolgens rechtstreeks naar jouw klant.
Jij bent de digitale tussenpersoon. Je raakt het product nooit aan of ziet het nooit.
De Droom (Het deel dat de Lambo-gast je verkoopt)
Dit is waarom het zo verleidelijk is. De opstartkosten zijn ongelooflijk laag. Je hebt geen enorme lening nodig voor voorraad. Je "magazijn" kan je bank hier in Ramillies zijn. Je kunt tientallen producten testen zonder een fortuin te verliezen. Theoretisch zou je het inderdaad overal met wifi kunnen runnen. Het is maximale flexibiliteit met minimaal financieel risico.
De Realiteit (Het deel dat ze gemakshalve vergeten)
Oké, hier komt de koude douche.
- De winst is flinterdun: Die kattenmok die je voor €30 verkocht? Je leverancier rekende jou €15. Geweldig, €15 winst, toch? Fout. De advertentie die je die ene klant opleverde, kostte je waarschijnlijk €10-€12. Verzending kan verborgen kosten hebben. Plotseling is je grote winst een euro of twee. Je moet een enorm volume verkopen om echt geld te verdienen.
- Jij bent de klantenservice: De leverancier zit in een ander land en de verzending duurt 3-4 weken. Je klant, gewend aan levering de volgende dag, wordt boos. Wie mailen ze? Jou. Als de mok kapot aankomt, wie krijgt dan de schuld? Jij. Bereid je voor op het afhandelen van boze e-mails op alle uren van de dag.
- Iedereen heeft hetzelfde idee: Dat "winnende product" dat je hebt gevonden? Dat hebben 500 andere nieuwe dropshippers ook. Jullie gebruiken allemaal dezelfde leveranciers, vaak zelfs dezelfde advertentievideo's. Dit betekent dat je vecht om dezelfde klanten, wat je advertentiekosten de pan uit doet rijzen.
- Je hebt nul controle: Soms is de productkwaliteit gewoon slecht. Soms verdwijnt de leverancier plotseling. Je klant heeft jou betaald en jij moet hem een terugbetaling geven, maar het kan zijn dat je je geld nooit terugkrijgt van de leverancier. Jij neemt al het risico voor de fouten van iemand anders.
Dus, is het oplichterij?
Nee, dropshipping is geen oplichterij. Het is een legitiem bedrijfsmodel. Maar het is ook geen "snel rijk worden"-schema. Het is een bedrijf dat draait om marketing en klantenservice, niet om productinnovatie.
Als je echt gepassioneerd bent over het leren van digitale marketing, bereid bent om met constante problemen om te gaan en het geduld hebt om meedogenloos producten te vinden en te testen, kun je het laten werken.
Maar als je denkt dat je binnen een maand met een laptop op een strand zit, kun je beter je geld sparen en gewoon die vakantie boeken. De realiteit van dropshipping bestaat uit veel meer spreadsheets en boze e-mails dan uit piña coladas.